...

خنده دار ترین بخش زندگی هر آدمی اینجایی که گمونمـــ من بهش رسیــــــدمــــ

وقتی جدای لطفـــــــ ِ زنده بودنتـــــ و سلامتـــــ بودنتــــــ که اونم کرمــــ ِ خداستــــــ 

منتظر هیچ اتفاقی نیستــــــی

منتظر هیـــــچ دلیل ِ خاصی برای ادامــــــه دادن

اما در عین حال می بینی که داری ادامــــــــه میدی 

بقیه هم مثل ِ تـــــــــو دارن ادامــــــــه میدن ...

آدم هــــــــا همـــ بر حسبــــــــــ دو دو تا چار تای زمینیشون

هر روز یه جـــور قضاوتتـــــــــ می کنن

البته خواسته و ناخواستـــــــــه 

شایـــــد خودم هم تا حالا ازین قضاوتــــــ کردنه مستثنی نبودم

امـــــــــا از وقتی کنارش گذاشتمـــــ خیلی آسوده ترم

خوشحال نیستمــــ

چون خیلی اتفاقا می شد که بهتر ازینـــــــــا

و شبیه تر به خواسته های من باشه

امـــــــــا حالا که نشد ...

تو فیلمــــ ِ من مادر هستمــــــــ

فقط یه جمله ی به درد بخور پیدا می شد 

اونـــــــــــمــــــــ

پیروی از قانون ِ بزرگـــ ِ" بـــــــــه درکـــــــــ "بود 

خوبی ِ نقطه ای که من روش ایستادم 

یکــــــــ چیزه ...

اینـــــــــه که وقتی کولــــــــه پشتیمو پر می کنمــــ از چیزایی که لازمــــــه

به سمتـــــــ هر جاده ای که برمـــــــــ

دغدغه ی هیچی باهامـــــــ نیستـــــــــــ

اگه دلمــــــــ بخواد

به چپـــــــــــ میرم

به راستـــــــــــ میرم

مستقیمـــــــ میـــــــــرم

یـــــــــا اصلا نمی رمـــــــــ

اما سر هر پیچی 

دمـــــ ِ دروازه ی هر شهری 

چیزی وجــــــــود نداره کــــــه دیگه قلبم فالش بزنـــــــــه

شهـــــــــر ها خیلی وقتــــــــ استـــــــ خالی شــــــــده ...

من به افتخـــــــــــــار جاده هـــــــــــا کوچ می کنمــــــــ...

عکس:

Rosie Hardy